اطلاعات در قلب فرایندهای کسب و کار می نشیند. داده از طریق مبادلات در سیستم های عملکردی و فارغ از بخش بازار، خرده فروش، ارتباط تلفنی، بیمه، بانکداری، مراقبت سلامت، انتقال و دیگر بخش های بازار به وجود می آید. اضافه نمودن اطلاعات به حجم بالایی از داده های داخلی منابع خارجی از داده های روانی و آماری هستند که معمولا شامل اطلاعات شیوه زندگی، اطلاعات اعتباری، اطلاعات بازاریابی و مالی می شوند. به منظور استفاده حداکثری از پایگاه داده، باید پایگاه داده جزئیات مرتبط با مشتریان و حامیان را نیز در برداشته باشد. افرادی که در مورد کمپانی یا سازمان شما بازجویی می کنند باید برای رویکردهای آینده مدنظر قرار گیرند.

تعهد کاوش اطلاعات، یافتن الگوهای جذاب در بین میلیاردها بیت اطلاعات موجود در حافظه کامپیوتر است. الگوهای پیدا شده تنها کفایت نمی کند. شما باید به الگوها پاسخ داده و برروی آنها فعالیت انجام دهید و در نهایت داده ها را به اطلاعات، اطلاعات را به فعالیت و فعالیت را به ارزش تبدیل کنید. این را “گوردون لینوف” بیان می دارد. برای مثال، تنها درصد کمی از جمعیت کل ممکن است خواهان خرید محصولات و خدمات شما باشند و یا به عنوان داوطلب یا حامی ظاهر شوند. اگر شما فروش و بازاریابی خود را با تمرکز بر بخش هایی که به شدت داوطلبی است، بخش بندی کنید، در نتیجه احتمال موفقیت بسیار بالاست.

بالعکس، اگر هدف شما رضایت بخش های بزرگی از مشتریان یا حامیان باشد، شما این ریسک را پذیرفته اید که از درگیر شدن با مشتریان حقیقی و رسیدن به اهداف فروش فاصله بگیرید. همه ی مشتریان و حامیان نیازهای یکسانی ندارند. این امر نیاز به ایجاد یک پوشه اطلاعاتی برای هر مشتری و گروه بندی آنها براساس نیازهایشان می باشد. این امر به شما ایده خوبی می دهد از اینکه مشتریان به چه میزان خواهان خرید محصولات پیشنهادی شما هستند. در پیاده سازی چنین رویکردی باید اطلاعت اضافی را نیز مدنظر قرار داد.

همچنین بخوانید:  چرا مشتریان شاکی بیشتر از سایرین علیه شرکت هزینه می‌کنند؟

به یاد داشته باشید که تنها هنگامی ممکن است اطلاعات شخصی در پایگاه داده خرید و فروش شود که مشتری در مورد انتقال اطلاعات موافقت نشان دهد. هنگام ارتباط با یک معامله گر یا واسط بازرگانی به منظور کسب اطلاعات، شما قادرید دقیقا تشخیص دهید که چه شخص یا سازمانی هدف شماست، آیا شما درگیر فعالیت کسب و کار به کسب و کار (B2B) هستید؛ یا سن، جنسیت، درآمد یا سبک زندگی و یا درگیر فعالیت های کسب و کار به مشتری (B2C) هستید. چنین لیستی از اطلاعات معمولا برای اجازه دادن پیشنهاد می شود یا برای فروش.

اگر این لیست اجاره داده شود، اکثر شرایط کاربرد، حق اضافه کردن نام به لیست یا پایگاه داده ی خود را منع می کند، مگر اینکه شما پاسخی برای رویکرد خود دریافت کنید. به منظور رسیدن به این هدف، باید دلیلی قانع کننده یا انگیزه ای جذاب وجود داشته باشد تا مشتری یا حامی را وادار به پاسخ دادن کند.

انتهای مطلب/